Dogoterapia - Terapia niosąca radość

Prowadzone przez nas szkolenia mają na celu uzmysłowienie specyfiki pracy psa terapeutycznego, kształtowanie właściwej postawy przewodnika psa oraz wolontariusza. Szkolenia prowadzi Tadeusz Karnicki – szkoleniowiec oraz prezes fundacji. W fundacji pracują zarówno psy prywatne, jak i będące jej własnością.
Wśród ras najbardziej nadających się do dogoterapii przeważnie na pierwszym miejscu stawia się retrievery. W rasach tych wykorzystuje się ich naturalne predyspozycje, ale nie oznacza to, iż każdy przedstawiciel danej rasy takie predyspozycje posiada. Najistotniejsze są cechy indywidualne danego osobnika. Pies dogoterapeutyczny powinien być przede wszystkim psem przewidywalnym, spokojnym, zrównoważonym, lgnącym do ludzi. Należy bacznie obserwować zachowanie każdego psa, a nasza czujność nie może być uśpiona ze względu na to, że jest to np. retriever.
Psa zaczynamy szkolić od 4 miesiąca życia, jednak jego wychowanie zaczyna się od momentu przybycia do domu. W początkowej fazie szkolenia przybywa stopniowo ćwiczeń, które przeplatają się z końcowym etapem wychowania. Następuje socjalizacja z otoczeniem, w którym pies będzie pracował. Szczeniak odwiedza placówki, w których prowadzimy zajęcia dogoterapeutyczne, aby przyglądać się pracy innych psów, przyzwyczajać do nowych sytuacji i uczyć poprzez obserwację. Uczy się funkcjonowania w codziennym życiu w mieście – bezproblemowego przemieszczania środkami komunikacji miejskiej, prawidłowego zachowania podczas jazdy samochodem oraz poznaje wiele innych „strasznych rzeczy”, takich jak winda, ruchome schody, automatycznie rozsuwane drzwi, itp.
Do dogoterapii przygotowywane są nie tylko szczenięta, ale także psy dojrzale. Po wstępnej pozytywnej ocenie szkoleniowca przechodzą one szkolenie z zakresu posłuszeństwa. Podobnie jak szczenięta, przechodzą takie same stopnie szkoleń i socjalizacji.
Szkolenie dogoterapeutyczne jest długie, wymagające od przewodnika wewnętrznej dyscypliny, konsekwencji oraz spokoju. Wspólna praca wzmacnia relacje między przewodnikiem a psem, daje satysfakcję i uczy tolerancji. Przewodnik, właściciel psa powinien być w stałym kontakcie ze szkoleniowcem, aby na bieżąco korygować pojawiające się problemy.
Przeważnie po kilku miesiącach szkolenia psy podchodzą do egzaminu wstępnego z posłuszeństwa. W tym czasie odbywa się również egzamin teoretyczny dla wolontariuszy oraz przewodnika psa dogoterapeutycznego. Po zdaniu tych egzaminów zespół, który tworzy pies z przewodnikiem podchodzi do egzaminu końcowego z posłuszeństwa. Cały cykl szkolenia dogoterapeutycznego kończy się egzaminem specjalistycznym, do którego podchodzi pies i jego przewodnik. Po zdaniu tego egzaminu pies uzyskuje miano: pies terapeutyczny, ale jego szkolenie trwa nadal. Wszystkie umiejętności, które pies do tej pory posiadł są utrwalane, rozwijane i doskonalone. W trakcie dalszej pracy psy nabywają także nowych umiejętności. Rozwój psa dogoterapeutycznego trwa przez cały okres jego pracy.

SZKOLENIA GRUPOWE
Szkolenia grupowe mają spore znaczenie w prawidłowym procesie szkoleniowo-socjalizacyjnym. Pozwalają między innymi wyłonić psa, który nieprawidłowo reaguje na inne psy. Może on być w stosunku do innych psów lękliwy, dominujący lub wykazywać inne niepożądane u przyszłego psa terapeutycznego cechy. Podczas szkolenia pies socjalizuje się z innymi psami, poznaje różne reakcje, a jego zachowanie jest korygowane. Psy terapeutyczne uczestniczą w szkoleniach na posłuszeństwo również z innymi psami spoza fundacji. Przewodnik psa podczas tych zajęć ma okazję poznać wiele innych ras i specyficznych dla nich zachowań, obserwuje prawidłowe i nieprawidłowe zachowania innych psów i przewodników. Pies początkujący dzięki naśladownictwu może wykonać różnorodne ćwiczenia z mniejszą dawką stresu – dotyczy to również przewodnika. Większość zachowań psów i przewodników wynika z sytuacji nie improwizowanych – spontanicznych, dzięki czemu początkującemu przewodnikowi trudno przewidzieć i zaplanować konkretne reakcje. Tym samym można na bieżąco i w odniesieniu do konkretnych wydarzeń omówić i skorygować zachowanie zarówno przewodnika, jak i psa.

SZKOLENIA INDYWIDUALNE
Szkolenia indywidualne mają na celu ukierunkowywanie zachowań psa do pracy w dogoterapii. Podobnie, jak w przypadku szkoleń grupowych, i tutaj następuje korekta zachowań psa i jego przewodnika. W szkoleniu i wychowaniu psa angażuje się całą rodzinę. Podczas wizyty szkoleniowca w domu, odbywa się szczegółowa analiza zachowań psa i przewodnika w środowisku rodzinnym, w którym przebywa. Cechy danego osobnika, które są niezbędne do pracy terapeutycznej, są wzmacniane, a cechy niepożądane – niwelowane.

SZKOLENIA TEORETYCZNE
Uzupełnieniem, ale zarazem bazą dla szkoleń praktycznych są szkolenia teoretyczne. Podczas zajęć teoretycznych omawianie są konkretne zachowania psa i przewodnika w czasie pracy terapeutycznej, pokazów, szkoleń grupowych i indywidualnych. Odbywają się wykłady, które mają uzmysłowić przewodnikom, jak ważna jest pozytywna relacja między psem, a przewodnikiem. Do prelekcji zapraszamy behawiorystów i weterynarzy, którzy dzielą się z nami swoją wiedzą i doświadczeniem.